gladde, bijna driehoekige bladen

Schors met diepe groeven.

p o p u l i e r    of    p e p p e l
(geslacht Populus)

Iets preciezer: de canadapopulier oftewel de gewone populier (Populus X canadensis). Tot een eeuw of twee geleden was de zwarte populier (Populus nigra) dominant in Europa. Maar rond 1750 werd in Frankrijk de amerikaanse zwarte populier (Populus deltoides) ingevoerd. De canadapopulier is een kruising tussen die twee en is sindsdien bezig met een grote opmars, met vele hybride varianten en een grote groeikracht. Vanwege de grote hoogte die ze bereiken en de slanke vorm worden de canadapopulieren vaak toegepast in windsingels.

De oorspronkelijke zwarte populier raakt hierdoor in de knel, maar is nog wel te vinden in ooibossen, in uiterwaarden langs de grote rivieren. In de buurt van Nijmegen schijn je ze nog te kunnen vinden. Maar eens een keertje naar op zoek gaan...

Deze verschillende soorten zwarte populieren bij elkaar vormen een van de vier secties binnen het populierengeslacht. Een tweede sectie bestaat uit de abelen en espen, zie de volgende pagina op deze site. En verder zijn er nog de secties van de balsempopulieren en de grootbladige soorten, maar die zijn hier niet inheems, dus die vergeten we maar.
gladde, bijna driehoekige bladen

Schors met diepe groeven.

p o p u l i e r    of    p e p p e l
(geslacht Populus)

Iets preciezer: de canadapopulier oftewel de gewone populier (Populus X canadensis). Tot een eeuw of twee geleden was de zwarte populier (Populus nigra) dominant in Europa. Maar rond 1750 werd in Frankrijk de amerikaanse zwarte populier (Populus deltoides) ingevoerd. De canadapopulier is een kruising tussen die twee en is sindsdien bezig met een grote opmars, met vele hybride varianten en een grote groeikracht. Vanwege de grote hoogte die ze bereiken en de slanke vorm worden de canadapopulieren vaak toegepast in windsingels.

De oorspronkelijke zwarte populier raakt hierdoor in de verdringing, maar is nog wel te vinden in ooibossen, in uiterwaarden langs de grote rivieren. In de buurt van Nijmegen schijn je ze nog te kunnen vinden. Maar eens een keertje naar op zoek gaan...

Deze verschillende soorten zwarte populieren bij elkaar vormen een van de vier secties binnen het populierengeslacht. Een tweede sectie bestaat uit de abelen en espen, zie de volgende pagina op deze site. En verder zijn er nog de secties van de balsempopulieren en de grootbladige soorten, maar die zijn hier niet inheems, dus die vergeten we maar.
Hieronder een prachtige reusachtige zwarte populier in Boult-sur-Suippe, in de buurt van Reins. Die was het zeker waard om na onze vakantie in augustus 2019 een ommetje aan te besteden op terugweg naar Kikkerland. Een populier kan zo'n 2 eeuwen oud worden - niet zo spectaculair vergeleken met taxussen die wel zo'n 2 millennia meegaan (al is dat laatste meer volksgeloof dan werkelijkheid). Maar populieren kunnen in die korte tijd enorme afmetingen bereiken, zoals deze 'La Peuplie' bewijst met een omtrek van 9,5 en een hoogte van 40 meter. Hij schijnt nog steeds te groeien, maar toen wij hem bezochten was de directe omgeving afgezet vanwege instortingsgevaar. Hopelijk mag hij nog een tijdje meedoen.


w=1

w=2

w=3

w=4

w=5